فائزون شهید نعمت الله پیغان را معرفی می کند.

در پنجم آبــان ماه 1354 در خانواده مذهبی و شیفته اهل بیت علیهم السلام فرزندی در شهرستان زابل پا به عرصه وجود گذارد که به شکرانه نعمت ولادتش نام «نعمت الله» بر او نهاده شد. وی در دامان پرمهر مادری مقید و پدری متعبد رشد کرد و دوران ابتدایی را در دبستان شهیـد چمران و تحصیلات راهنمایی را درمدرسه شهید باهنر زابل سپری نمــــود، آن گاه به سبب عــــلاقه ای که با اندیشه دین باوری و صبغه ولایــت گرایــــی در آمیختــــه بـــــود، وارد حــــوزه علمیــــه امام صادق علیه السلام «مرحوم آیت الله شریفی» زابل شد تا با فراگیری علوم و بسط معارف اسلامی بتواند به تدریج به اشاعه فرهنگ و شعائر الهی بپردازد. به همین سبب پس از اتمام دروس مقدماتی، برای ادامـــه تحصیل در سطوح عالی حوزه و گسترش معارف اهل بیت، حجره نشینی در بارگاه عرشی هشتمین منظومه امامت و ولایت رضوی(ع) را برگزید و مدت هشت سال در حوزه علمیه مشهد الرضا(ع) زانوی تلمذ بر زمین ادب نهاد و همزمان با توفیق در گذراندن سطوح عالی در سال 1374 به دانشگاه علوم اسلامی رضوی نیز راه یافت و موفق به اخذ درجه کارشناسی علوم قرآن و حدیث گردید.
در کنار تهذیب نفس و توجه به رشد فضایل معنــوی، عشق به فراگیری دانش و معرفت الله چنان در وجودش شعله برمی کشید که لحظه ای در بستــر آرامــش نیاسود و در 1379 برای کسب فیـــض از مکـتب باقرالعلــوم (ع) و ادامه تحصیل در سطح خارج فقه و اصول ، عزم آستان بوسی حضرت معصومه (سلام الله علیها) را نمود و به دارالمؤمنین قم عزیمت کرد و به موازات تکمیل دروس در حوزه علمیه، به سال 1382 درمقطع کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث با گرایش کلام و عقاید در دانشکده علوم قرآنی شهر ری پذیرفته شدو فضیلت دانش اندوزی را زیور جان نمود.

اراده مبتنی بر نشـرعلــوم و تبلیـغ و ترویج فضائل اهل بیت علیه السلام در میان شیفتگان ائمه معصومین (علیهم السلام) موجب شده بود تا این روحانی وارسته و با تقوا، در کسوت خادم آل عبا بارها زاد راه سفر بر گیرد و با همکاری نهادهای نمایندگی ولی فقیه در سپاه و دانشگاهها و سازمان تبلیغات اسلامی در دورترین مناطق میهن، خدمت به فرهنگ و اندیشه اسلام را سرلوحه زندگانی سراسر خلوص و ایثار خویش قراردهــد. وی علاوه بر بیان احکام و معارف الهــی، مدرسی برجسته ، خطیبــی توانا و پژوهنده¬ای خلاق و آفرینش گر نیز به شمار می آمد که در این راستا به درج پژوهش های ایشان در نشریات، از جمله فصلنامه علوم سیاسی و نگارش رساله سطح سوم در حوزه علمیه و کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث می توان اشاره کرد.
ایشان چنان مغروق در توفیقات حضرت ذوالجلال بود که گویی آن رب جلیل هجران بنده مخلص خود را برنتافت و در آخرین مأموریت این دانشجو و روحانی والامقام که به منطقه سیستان می رفت در شامگاه بیست و پنجــم اسفنــــد 1384 در حالـــی که جان بی قرارش را به شهود حضرت جانان سپرده بود در شهادتگاه تاسوکی به همراه دیگر گلبرگ¬های خونین عاشورایی به دست گروهی متعصب و جاهل و عوامل صهیونیزم استکبار پرپر شد و با اهدای خون تابناکـــش به آستـــان عاشــورائیــان کربـلا، شهادت نامه خونیـــن خویش را با این جمله مــولا و مرادش علی بن ابی طالب (علیه السلام) که: «الحیاه‌ فی موتکم قاهرین، والموت فی حیاتکم مقهورین» امضاء کرد.